Σήμερα μου ήρθε έμπνευση παρακολουθώντας την 22 μηνών κόρη μου κατά τη διάρκεια των εβδομαδιαίων μαθημάτων της στην κολύμβηση. Λατρεύει το νερό και διασκεδάζει μέσα στην πισίνα. Σε μια άσκηση οι εκπαιδευτές έβαζαν τα παιδιά να κάνουν κρόουλ ή να επιπλέουν με σανίδα και να κάνουν βουτιά στην αγκαλιά των γονιών τους. Το μόνο πρόβλημα μ’αυτό είναι ότι η κόρη μου δεν μπορεί να κάνει κρόουλ ή να περπατήσει ακόμα. Είναι παιδί με αναπηρία, έχει χαμηλό μυ’ι’κό τόνο και έχει αναπτυξιακή καθυστέρηση . Έπρεπε να καθίσει στην άκρη της σανίδας και μετά να πέσει στη αγκαλιά της γυναίκας μου.Αυτό μ’έκανε να σκεφτώ τις κουβέντες που πρέπει να έχω με την κόρη μου και τους άλλους ανθρώπους.
Περισσότερα:http://www.newsitamea.gr/ti-tha-po-stin-kori-mou-otan-me-rotisi-mama-echo-anapiria-ime-diaforetiki
Περισσότερα:http://www.newsitamea.gr/ti-tha-po-stin-kori-mou-otan-me-rotisi-mama-echo-anapiria-ime-diaforetiki

0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου